پستچی نیوز به نقل از عصر ایران – “مسبب ازدیاد طلاق در اروپا، تمدن فاسد، اختلالات جنسی و نبودن حجاب است”؛ این جمله ای است که مسؤولان برگزار کننده نمایشگاه کتاب تهران، به نقل از “لئو تولستوی” ، رمان نویس روسی، در محوطه این نمایشگاه در تهران نصب کرده اند و خبرش، بیش از اخبار خود نمایشگاه پیچیده است.
این که آیا اساساً مرحوم لئو تولستو ی این جمله را گفته یا خیر و کجا گفته و نوشته است یا “من درآوردی”ِ مسؤولان است، موضوع این بحث نیست بلکه می خواهیم دو نکته مهم تر را به این بهانه به میان بیاوریم.
1 – از منظر دینی، کسی که حجاب را رعایت نمی کند، سخن خدا و پیامبر (ص) را گوش نداده است. از منظر سیاسی هم به قانون کشور و سخن مقاماتش بی اعتنایی کرده است.
حال ساده لوحانه است تصور شود کسی که حرف خدا و پیغمبر و قانون و مسؤولان سیاسی و مبلّغان دینی را در زمینه حجاب نپذیرفته، با خواندن جمله ای از تولستوی روسی (متولد سپتامبر ۱۸۲۸ میلادی در یاسنایا پالیانای امپراتوری روسیه) متحول شود و مثلاً با خود بگوید: واااای! پس دلیل ازدیاد طلاق در یک و نیم قرن قبل اروپا، نبود حجاب بود! برم روسری ام را سر کنم”!
2 – نکته اصلی اما این است:
امام صادق (ع) سخنی بس حکیمانه و خردمندانه و صد البته راهگشا دارند: کُونُوا دُعَاهً لِلنَّاسِ بِغَیْرِ أَلْسِنَتِکُمْ لِیَرَوْا مِنْکُمُ اَلْوَرَعَ وَ اَلاِجْتِهَادَ وَ اَلصَّلاَهَ وَ اَلْخَیْرَ فَإِنَّ ذَلِکَ دَاعِیَهٌ .
(با غیر زبان خویش مردم را دعوت کنید، مردم باید پرهیزگاری و کوشش و نماز و خیر شما را ببینند و اینها دعوت‌کننده باشند.)
هنوز که هنوز است این دستور دینی و جامعه شناسانه و روان شناسانه از سوی کسانی که داعیه ترویج دین در جامعه ایران دارند، جدی گرفته نشده و فکر می کنند اگر در و دیوار را پر از بنر کنند، سرود بسازند، کتاب های درسی را پر از مفاهیم دینی کنند، در همه شبکه های رادیو و تلویزیون از دین بگویند و… مردم دیندار می شوند و به تعالیم مذهبی از جمله حجاب عمل می کنند!
دقیقاً همین دیدگاه است که منجر می شود به نمایش بنر تولستوی درباره حجاب، آن هم در محل گردهمایی اهالی اندیشه و مطالعه یعنی نمایشگاه کتاب!
تولستوی و همسرش
گو این که نمی دانند یا نمی خواهند بدانند که اگر دین اسلام از خانه محقر محمد(ص) در مکه و دو پیرو اولیه اش، حضرت خدیجه (س) و حضرت علی(ع) به سراسر عالم گسترش یافت و به یک و نیم میلیارد پیرو رسید، به دلیل آن بود که رسول دین، نه با گفتار که با کردار نیکش مردم را به دین الهی فراخواند.
دلیل آن که بسیاری، اسلام آوردند و از بت پرستی به یکتاپرستی رسیدند، نه حرف های زیبای پیامبر که رفتار انسانی آن شخصیت الهی بود.
این روش را جانشینان ایشان نیز ادامه دادند و سنت دعوت غیر زبانی، در میان مبلّغان اصیل دینی هم ادامه یافت و هنوز هم هر جا این روش به کار می رود، یدخلون فی دین الله افواجا.
روش دعوت غیر زبانی حتی در میان مروّجان مسیحیت به کار گرفته شد و کلیساها، برای مسیحی کردن جوامع آفریقایی، به جای آن که کشیش بفرستند، پرستاران مقید به مسیحیت می فرستادند تا با “خیر رسانی به مردم”، دعوت کننده غیر زبانی به مسیحیت باشند و موفق هم بودند.
اگر کسانی در جامعه ما حجاب بر سر نمی گذارند، نماز نمی خوانند و روزه نمی گیرند، به خاطر این نیست که میزان تبلیغات دینی کم است یا هنوز به اندازه کافی جملات قصار از تولستوی و چخوف و انیشتین و ماری کوری وجود ندارد، بلکه دقیقاً به این دلیل است که آن 4 نکته ای که امام صادق (ع) یاد دادند را کمتر می بینند: پرهیزگاری، کوشش، نماز و خیر رسانی.
اگر مردم در رفتار کسانی که داعیه ترویج دین دارند این 4 خصلت را ببینند، هم خود مسؤولان و مبلّغان دین رستگار می شوند و هم مردم بی آن که نیازی به تبلیغ زبانی و روایت سازی از تولستوی و امثال او باشد، با طیب خاطر، پذیرای تعالیم الهی خواهند شد.
در غیر این صورت، حتی خود تولستوی هم زنده شود و زیر بنرش در نمایشگاه کتاب تهران با صدای بلند و به فارسی سلیس بگوید که دلیل طلاق در اروپا بی حجابی بوده است، حداکثر واکنش مردم، گرفتن سلفی با او و کلی لایو اینستاگرامی خواهد بود و بعد از نمایشگاه، پیرمرد، خسته و شکسته، به آرامگاه ابدی خود در همان یاسنایا پالیانا باز خواهد گشت.
